اثربخشی آموزش مثبت نگری در افزایش امید با تأکید بر قرآن و آموزه های اسلامی
نویسندگان
چکیده
هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مثبتنگری بر افزایش امید با تأکید بر قرآن و آموزههای اسلامی در کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان بود. پژوهش از نوع نیمه تجربی همراه با گروه تجربی و گواه بود. روش نمونهگیری ابتدا کل جامعه آماری به تعداد 300 نفر پرسشنامهی امید اسنایدر را تکمیل کردند و شرکت کنندگانی که پایینترین نمره را اخذ کردند تعداد 50 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در گروه تجربی و گواه جایگزین شدند. به گروه تجربی هشت جلسهی نود دقیقهای به صورت هفتگی، آموزش مثبتنگری با تأکید بر قرآن و آموزههای دینی ارائه گردید. در پایان آموزش، از هر دو گروه خواسته شد پرسشنامه مذکور را مجدداً تکمیل نمایند. در مرحلهی بعد، پس از دو ماه آزمون پیگیری امید برای سنجش ماندگاری آموزشهای داده شده اجرا گردید. برای تحلیل دادهها علاوه بر استفاده از آمار توصیفی از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) و تحلیل کوواریانس تک متغیری (ancova) استفاده شد. نتایج آزمونهای تجزیه و تحلیل کواریانس چند متغیری و تک متغیری نشان داد که تفاوت معنیداری بین دو گروه در افزایش امید در مرحله پس آزمون وجود دارد. و در مرحلهی پیگیری نیز ثبات داشته است. نتایج نشان میدهد که آموزش گروهی مثبتنگری با تأکید بر قرآن و آموزه های اسلامی در گروه تجربی نسبت به گروه گواه باعث افزایش متغیر امید و زیر مقیاسهای آن شده است. این نتایج در مرحلهی پیگیری نیز ثبات داشته و مورد تأیید قرار گرفت.
منابع مشابه
اثربخشی آموزش مثبت نگری در افزایش امید با تأکید بر قرآن و آموزههای اسلامی
هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مثبتنگری بر افزایش امید با تأکید بر قرآن و آموزههای اسلامی در کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان بود. پژوهش از نوع نیمه تجربی همراه با گروه تجربی و گواه بود. روش نمونهگیری ابتدا کل جامعه آماری به تعداد 300 نفر پرسشنامهی امید اسنایدر را تکمیل کردند و شرکت کنندگانی که پایینترین نمره را اخذ کردند تعداد 50 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در گ...
متن کاملاثربخشی آموزش مثبت نگری با تکیه بر آموزه های دینی در سلامت روانشناختی و تابآوری مادران دارای فرزند اتیسم
این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی با تکیه بر آموزه های دینی در تاب آوری و سلامت روانشناختی مادران دارای فرزند اتیسم صورت گرفت. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه گواه بوده است. جامعة آماری در این پژوهش همة مادران دارای کودک اتیسم که در سال 95 به مراکز بهزیستی شهر تبریز مراجعه کرده بودند تشکیل می دادند. با روش نمونه گیری در دس...
متن کاملاثربخشی آموزش واقعیت درمانی و مثبت نگری در افزایش سخت رویی مادران دارای فرزند نابینا
هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ای تاثیر مشاوره گروهی با دو رویکرد واقعیت درمانی و روان شناسی مثبت نگری بر افزایش سخترویی مادران (دارای فرزند نابینا ) شهر تهران است. روش پژوهش از نوع شبه تجربی بر اساس طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه مادران (دارای فرزند نابینا) شهر تهران که فرزندانشان در مدارس نابینایان مشغول به تحصیل بودند و پس از ارزیابی 45 نفر که در این آزمون ها...
متن کاملتأثیر آموزش مثبت نگری در افزایش کیفیت و امید به زندگی در سالمندان
هدف پژوهش، تعیین تأثیر آموزش مثبت نگری بر افزایش کیفیت و امید به زندگی در سالمندان بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری دو ماهه با گروه گواه بود. نمونه شامل 50 سالمند بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه (گروه آزمایش 25 نفر و گروه گواه 25 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای و به مدت 2 ماه آموزش مثبت نگری را دریافت کرد و گرو...
متن کاملکاربرد مثبت نگری در روان درمانگری با تأکید بر دیدگاه اسلامی
((روان درمانگری)) از دیدگاههای مختلف به ویژه اسلامی موضوعی پیچیده است وابعاد و شیوه های گوناگونی دارد . در عصر حاضر با توجه به رشد نابسامانیهای روانی و اجتماعی‘گرایش به ((دین درمانی))حتی در میان جوامع غربی شتاب بیشتری گرفته است . در زمینه روان درمانی در اسلام تاکنون پژوهش های مناسبی انجام نشده است .این مقاله تنهابه تشریح یکی از رویکردهایی که به نظر میرسد در روان درمانگری از دید اسلامی دارای اهم...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مطالعات روانشناسی بالینیجلد ۷، شماره ۲۲، صفحات ۱-۲۴
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023